Graag willen wij ons voorstellen aan u.

Wij zijn Ellen en Peter van Vierbergen.

Wij hebben 2 kinderen: Maaike, en Jorrit.

Wij wonen in Waalwijk, Noord-Brabant. Vlakbij de Loonse en Drunense Duinen.
Ik (Ellen) ben opgegroeid met een Duitse Herder. Ze heette Tox

en was een geweldig fijne hond die heel graag “leren” wilde. Als kind had ik alle tijd om daar lekker mee aan de slag te gaan. We waren dan ook een “eenheid”. Tox werd op 13 jarige leeftijd aangereden door een auto waardoor een poot uit de kom was gegaan. Dit kon recht gezet worden maar de spieren konden het niet meer op zijn plaats blijven houden. Tox zou dan altijd pijn blijven houden. En het meest vriendelijke was dan ook om haar te laten inslapen.
Daarna kwam er weer een (langharige) Duitse Herder. Zij kreeg ook de naam Tox.

Helaas heeft deze Tox maar 9 maanden oud mogen worden. Tox was ontzettend slim en haalde allerlei fratsen uit. Ook kreeg zij alle deuren open en voor haar eigen veiligheid gingen dan ook alle deuren continu op slot. We moesten er niet aan denken dat ze de straat op zou rennen in haar eentje. En toch is dat gebeurd met fatale afloop. De groenteboer en melkman kwamen in die tijd nog aan huis. En in de tijd dat mijn moeder even de melkflessen in de koelkast zette sprong Tox de deur open en rende weg. Tox kwam onder een vrachtwagen terecht.

Toen ik getrouwd was heb ik een Duitse Dog gehad. Die luisterde naar de naam Douschka.

Mijn toenmalige man wilde niets van een Duitse Herder weten. Douschka legde het liefst haar kop te rusten op mijn schouder. Ja, dat was zo’n beetje mooi “op hoogte” voor haar. Deze geweldige hond overleed op 7 jarige leeftijd aan een maagtorsie. Daarna kwam er een Golden Retriever, Kim,

in ons leven. Kim is met mijn 2 kinderen opgegroeid. Een ontzettend lief en trouw beestje die de prachtige leeftijd van 17 jaar heeft gehaald. Toen Kim 5 jaar was ben ik gescheiden en naar Waalwijk verhuisd samen met de kinderen en hond Kim.

In Waalwijk heb ik mijn huidige man ontmoet. Peter was eerst bang voor honden. Maar naarmate hij Kim wat langer kende verdween zijn angst voor deze hond.
Toen Kim kwam te overlijden wilde ik zo dolgraag weer een Duitse Herder met lange haren. Het karakter van de Duitse Herder had ik vreselijk gemist, wat echter niet wegneemt dat ik zowel van de Duitse Dog als de Golden Retriever zielsveel heb gehouden. Peter zag dit echter in eerste instantie niet zo zitten. Maar aangezien ik redelijk goed kan doordrammen zijn wij toch gaan kijken bij een fokker van de Oud Duitse Herder. Wij kwamen uit bij Kennel van Stoopy, alwaar Henk en Hanneke Stoop de boel runnen. Wij hadden ons verhaal gedaan en deze hartelijke mensen hebben Peter een beetje onder hun hoede genomen om zijn angst kwijt te raken. Wij kwamen wekelijks een bezoekje brengen in Puth waar zij wonen.
Ik was helemaal verliefd op hun hond Angel.

Daar wilde ik een pup van dus kwamen we op de wachtlijst te staan. Helaas ging het dekken niet meteen goed en even was ik bang dat mijn droompup er niet zou komen. Toen werd er afgesproken dat ik een pup van hun andere teef zou uitzoeken. En toen die pupjes geboren waren en al een paar weekjes oud waren, gebeurde het uiteindelijk toch dat Angel drachtig was. De dekking was gedaan door Campo.

Ik mocht meteen als 1e op de wachtlijst terug bij Angel als ik wilde. En ja, dat heb ik gedaan. Wij mochten meteen de 1e week al komen kijken bij de pupjes omdat Angel ons ondertussen al behoorlijk goed kende. Het voelde meteen zo goed en vertrouwd, deze pupjes. Ik was dolgelukkig en we hebben Diva

mee naar huis mogen nemen toen ze 8 weken jong was. En Peter’s angst is echt verleden tijd. Het zijn 2 handen en 4 poten op één buik. Ze hebben samen heel veel lol.

September 2010 hebben wij uit ons A-nest Arlette-Amie aangehouden. De dames kunnen het samen prima vinden! Daar kwam in 2017 Gigi bij (uit het G-nestje van Amie) Kijk op de pagina's van Diva en Amie en Gigi voor de laatste informatie.
(Amie)

Gigi