Er is een plek die hemel en aarde verbindt,
die plek heet de Regenboogbrug...
Als een dier waar je heel veel van houdt dood gaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn grasvelden en heuvels voor onze lieve vriendjes,
zodat ze kunnen rennen en met elkaar kunnen spelen.
Er is eten, water en zonneschijn in overvloed en
ze voelen zich daar warm en prettig. Alle dieren die ziek waren, of oud,
worden daar weer beter, alle dieren die gewond waren,
of verminkt, krijgen weer een sterk gezond lichaam,
precies zoals ze waren in onze herinnering en in onze dromen...
De dieren zijn gelukkig en tevreden, op een klein dingetje na:
ze missen die speciale persoon die achter moest blijven...
Ze rennen en spelen samen, maar er komt een dag dat eentje
plotseling stopt met spelen en in de verte tuurt.
De heldere oogjes beginnen te stralen en hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling maakt hij zich los uit de groep en rent over het gras, sneller en sneller.
Hij heeft JOU gezien, en als jij en je liefste kameraadje elkaar eindelijk weer zien,
houden jullie elkaar vast in een innige omhelzing
en zullen jullie nooit meer van elkaar gescheiden worden.
Je krijgt kusjes en likjes en jouw handen strelen zijn lieve kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen van je kameraad
die je zo lang niet meer gezien hebt, maar die altijd in je hart is gebleven.
En dan gaan jullie samen over de REGENBOOGBRUG.

Ter herinnering aan Djinn (17-11-2013 -begin juni 2024)

Van bijna niets mankeren ineens oud geworden. Uiteindelijk ging het niet meer

Gelukkig had ik de laatste maanden extra tijd voor hem, in het nieuwe huisje, zodat we samen nog hebben kunnen genieten.

Djinn vindt zijn laatste rustplek op zijn favoriete zwem en wandelplaats

regenboogbrugpagina Djinn

Ter herinnering aan Beau 06-09-2011 12-06-2024

In Frankrijk kende iedereen zijn naam.
Op de camping, op de markt, in restaurants.
Il est Beau, il est tres Beau, SUPER BEAU...

06-09-2011 12-06-2024

Nooit meer... Die vragende blik
De blijdschap als we onze schoenen aantrokken
Dat gezelschap tijdens de wandelingen
De mascotte van de Kidsclub
Lopen in de regen
Zoeken naar zijn favoriete speeltje
Die kwispelende haarbol
Die zoektocht naar goed vers vlees
Die warme lik in je gezicht
Die ondeugende ogen
Die geluidjes tijdens het dromen
Die dankbare blik na het eten
Rennen over het strand
Samen zwemmen
Stiekum knuffelen op bed
De stank van een natte hond
Zijn ongeloof als hij niet mee mocht
Zijn blijdschap als we terugkwamen
Het begroeten van onze gasten
Die stoere waakhond Achter de zwijntjes aan
Spelen in de Lot
Huppelen met zijn maatjes
Maar alles wat we nooit meer zullen meemaken,
blijft als een mooie herinnering.
Nooit meer

SUPER BEAU

regenboogbrugpagina Beau

Ter herinnering aan Belle Hailey 06-09-2011 / 18-02-2024

Mijn meisje, mijn allereerste hondje.. lang gezocht naar welk ras we wilden, daarna de zoektocht naar een goeie fokker.
Uiteindelijk zijn we uitgekomen op een Oudduitse Herder die toen nog vrij onbekend was. De fokker waar we onze pup vandaan hebben is Des Quatre Montagnes geworden. Zulke zorgzame lieve mensen die fokken uit liefde. Ze gaven ons direct een goed gevoel en ook hun honden waren zo lief!
Vanaf de 1e kennismaking kon ik niet meer wachten tot we ons pupje op konden halen!
Toen het eenmaal zo ver was dat we mochten puppyknuffelen zaten we daar ook meerdere keren per week! Onze Belle-Hailey was echt de draak van het nest, niet perse de beste match voor iemand die nog nooit een hond gehad heeft.
Vanaf dag 1 was ik verkocht aan Hailey, daar waar de fokker (terecht) twijfel had of dit karakter wel geschikt was voor een beginner bleef ik volhouden.
We hebben het geweten want wat een volhouder was Hailey! Zo eigenwijs heb ik nog nooit een hond gezien, op de cursus zat ze regelmatig op de gang.
Hailey was zo slim, je leerde haar een commando dat deed ze vrijwel direct en daarna was het: ik heb het toch gedaan nu ga ik spelen. Ze heeft ons wat hoofdpijn gegeven, maar de aanhouder wint!
Ze is uitgegroeid tot een super stabiele ontzettend lieve en vrolijke mooie dame! Hoe eigenwijs ze ook was het was echt de allerliefste hond die je je maar kan wensen! Hailey was super sociaal en je kon haar overal mee naar toe nemen. Als ze maar bij mij was dan was het goed.
Tot op de laatste dag volgde ze me overal, zelfs de wc in.
Zoveel plezier heb ik gehad van deze knappe dame en zoveel liefde heeft ze mij gegeven in moeilijke tijden. Ze was mijn steun en toeverlaat!

Je was mijn favoriete goeiemorgen en mijn moeilijkste afscheid!

Hailey ik mis je vreselijk! Ga maar lekker klieren met je 11 broertjes en zusjes en je mama die ook in de hondenhemel zijn.
Je blijft voor altijd in mijn hart en ik zal je ontdeugende en eigenwijze streken nooit vergeten.

Allerliefste Hailey rust zacht

Regenboogbrugpagina Hailey

Ter herinnering aan Ziggy 06-09-2011 / 22-10-2023

Liefste vriend,
Het is nu bijna zes maanden geleden dat wij een van de moeilijkste beslissingen uit ons leven moesten nemen.
Voor jou was het genoeg, je kon niet meer, het was op... Je gaf ons het teken door je neer te vleien op jouw plaatsje en te tonen van ik ben er klaar voor, laat mij mijn weg naar de regenboogbrug nu maar aanvangen.
Je kwam bij ons als een kleine jongen met een groot hart. Je bezorgde ons vele leuke tijden maar ook woelige tijden met jouw speciale karakter. Je was ONS kleine zorgenkind. Wij waren met jou denk ik een van de beste klanten bij de dierenarts maar steeds vocht je jouw weg terug. Deed je dit voor ons? Wij weten zeker van wel. Jij was onze grote beschermengel, als er een vriendje van de dochters bijkwam mocht hij de grote Ziggytest doorstaan.
Uiteindelijk wist jij wel dat iedereen welkom was zolang ze maar jouw balspel meespeelden en jouw hoge aaibaarheidsfactor konden bekoren.
Ziggy het is nu bijna 6 maanden geleden dat jij ons verliet, nu pas lukt het om in mijn pen te kruipen en nog iets over jou, onze lieveling, onze trouwe bodyguard, onze grote knuffelbeer neer te pennen. Het gemis is groot. Je was een puzzelstuk in ons gezin waardoor de puzzel nooit meer voltallig zal zijn.

Het ga je goed mijn trouwe vriend, jouw plekje blijft voor altijd bestaan in ons huisje.

Dikke knuffel van jouw baasjes ❤️

Regenboogbrugpagina Ziggy

Ter herinnering aan Eclair 11-08-2014 14-04-2023

Bijna geheel onverwacht hoorden we van de bijna uitzichtloze situatie van Eclair. Een van de teefjes van Diva met eigen nakomelingen. We hebben veel met haar samen met Diva en Amie gewandeld,

Het is heel snel gegaan met Eclair. We wensen haar baasjes heel veel sterkte met het verlies.

Ellen en Peter

Ter Herinnering aan Onze Amie 01-09-2010 tot 04-03-2023

Lieve Amie,

Ter herinnering aan Boyka
Op 9 december 2022 overleden.

Lieve Boyka,

Wat waren we blij met jou als ons maatje.
Zo baasgericht als jij was hebben we in geen andere hond zo gezien.
Je wilde altijd alles in de gaten houden en koos overal een strategische plaats om alles te overzien.
Je hield altijd de roedel bij elkaar en deed dit zelfs tot het laatste toe.
Wat hield je van zwemmen en spelen met de bal en onze lange wandelingen samen.
Wat gaan we je ontzettend missen kanjer! Zelfs je hoge blafje….

Lieve Boyka voor altijd in ons hart!!!!

Jan en Anita Chantrel
Raf
Arco

Pagina van Boyka

Afgelopen vrijdag hebben wij afscheid moeten nemen van onze lieve Macho. We hebben er veel verdriet van maar koesteren mooie herinneringen. We hadden ons geen betere hond kunnen wensen. Macho was lief, trouw, speels… een maatje dat we verschrikkelijk zullen missen.

Met vriendelijke groet, 

Maril van Kempen

Pagina van Macho

Ter herinnering aan Cenna op 19 juli 2022 overleden

Lieve Cenna

Wat waren we blij dat we jou kregen. Een ondeugende pup die altijd van alles ondernam. Je was gek op andere honden en mensen en iedereen was gek op jou. Je bleef ook onze eeuwige puber. Jij zocht op allerlei manieren aandacht van ons, blaffen, trok de kleedjes door de kamer heen, spullen van tafel pakken, met je kont tegen ons aanduwen, de ballenbak leeg halen en het allerbelangrijkste zeuren om een kluif of een koekje. Je keek ons dan altijd met die vrolijke ondeugende mooie ree bruine ogen aan, en tja dan smolten wij weg en kreeg je vaak je zin en dat wist jij. Wat missen wij dat…..

Jolanda, Richard Jailey en Shiro

Pagina Cenna

Ter herinnering aan Boui-Boui Leia op 2 augustus 2021 overleden

Lieve Leia,
Je was onze eerste hond en wat waren we blij met jou. Je was zo’n lieve, rustige, trouwe hond en je sjouwde de hele dag achter mij aan. Je was heel aanhankelijk, vond het eigenlijk niet leuk als ik een keer weg moest. Wat was je altijd lief voor anderen. Een ‘tophond’ zoals velen zeiden. En wat zijn we geschrokken toen jij, terwijl we op vakantie waren, aanvallen kreeg van neurologische aard. En ze hielden maar niet op. We waren ver van huis en moesten op afstand besluiten om je te laten gaan. Wat deed dat pijn! Maar gelukkig heben we bij thuiskomst afscheid van je kunnen nemen. Het leek net of je sliep. Je was zo mooi. Lieve Leia, bedankt voor al die mooie jaren bij ons en de liefde die je ons hebt gegeven. Het gemis is groot en vergeten doen we jou nooit!

Monique, Sikko, Chloë en Lars

Pagina Leia

Ter Herinnering aan Bravoure-Oshin op 28 juni 2021 overleden

"Daar zit ik dan, met mijn liefste in mijn armen.
Ik kan mij daar nog één keer aan je warmen.
De pijn bij jouw afscheid, een verscheurend moment. Overschaduwd de vreugde.
Maar, pijn kan er niet zijn als je geen liefde hebt gekend.
Nu ben je in mijn hart, waar Fellow op je wacht. Er is daar plaats voor twee.
Er is een lichtje bijgekomen.
Alles wat je hebt gebracht mag in mij tot wasdom komen.”

liefs Kirsten

Ter herinnering aan Bibiche 06-09-2011 / 28-04-2020

Lieve lieve Bibiche, wat waren wij gelukkig, blij en dankbaar dat jij ons in november 2011 werd toevertrouwd door Ellen en Peter .
Volgens hen was jij voor ons de perfecte match en wat heb jij ( en wij ) dat waargemaakt . Bibiche, je deed je naam eer aan en meer dan dat , vertaald uit het Frans betekent jouw naam : " ons" schatje. Dat gold voor iedereen die jou kende. Je was onze schaduw, waar wij waren was jij. . . . Zacht lief karakter , leergierig, beheerst , trouw , conflict vermijdend , blij ei en een enthousiaste vrolijke clown , wat waren wij gelukkig met jou om ons heen. En ineens werd je heel erg ziek, onderzoek wees uit dat een tumor een milt bloeding had veroorzaakt en er al veel bloed in de buikholte zat . Ook was er een flinke tumor op je lever te zien. De verslagenheid was groot . We hadden eigenlijk geen keus en we hebben je uit liefde moeten laten gaan. Een hartverscheurende, moeilijke en intens verdriet ige beslissing . En nu is het stil, heel stil zonder jou, je wordt zo enorm gemist . . . Zelfs de herinneringen doen nu nog pijn: jouw aanwezigheid, je lieve blik in je ogen, uitstapjes, wandelingen, de liefde voor elkaar , de knuffels, de fijne vakanties bij broer Beau in Frankrijk, de altijd vrolijke enthousiaste begroetingen na 5 -10 - 60 minuten weg te zijn geweest en het samenzijn met het hele gezin.
Lieve Bibiche, dankjewel voor de vreugde, trouw en onvoorwaardelijke liefde die je ons hebt gegeven.
Voor altijd in ons hart . . . . . .

Theo Monique Laura Dennis 06-09-2011

Bibiche Des Quatre Montagnes 28-04-2020

Ter herinnering aan Asja 01-09-2010 / 06-11-2019

Wat waren we blij toen Asja helemaal vanuit Waalwijk bij ons kwam wonen op Texel.
Asja was een hele slimme, vreselijk lieve, trouwe en enthousiaste hond. Maar ook lekker eigenwijs.
We hebben met ons gezin 9 jaar volop van haar mogen genieten. Doordat wij buitenaf wonen had ze heel veel vrijheid. Ze liep dus eigenlijk altijd los. Dat vond ze heerlijk. Als we alleen met haar thuis waren was ze eigenlijk een hele rustige hond. Maar ze liep wel altijd om je heen.
Bezoek werd meestal net iets te blij en te enthousiast binnen gelaten. Maar dat hoorde gewoon bij haar. We hebben in huis ook wat deurkrikken moeten omzetten. Want Asja regelde zelf wel welke deur ze open wilde maken. Zelfs de deuren die naar haar toe open gingen maakte ze open.
Ze was erg lief voor kinderen en ook voor onze 2 katten en kippen. En ze was gek op haar balletje.
Een ding hebben we er nooit in gekregen….. Ze hield echt niet van zwemmen. Heel soms liep ze wel eens een klein stukje de zee in. Maar voordat haar buik het water raakte kwam ze alweer het strand op.
Ze was ook mijn hardloop maatje. Wanneer ik in m’n sportbroek van boven kwam was ze niet meer te houden. Qua eten was het een schrokop en ze was gek op rauwe wortelen en kaas. Ze bedelde nooit maar als ik wortelen schoon stond te maken of we pakten de kaas, dan zorgde ze wel dat ze een stukje kreeg.

Asja is heel plotseling ziek geworden. ’s Morgens meteen met haar naar de dierenarts gegaan. Helaas konden zij niks meer voor Asja doen. ’s Middags hebben we haar moeten laten gaan…… Ik ben heel dankbaar dat we samen met onze meiden afscheid van haar hebben kunnen nemen.
We missen haar heel erg.
Het is stil in huis……

Ellen en Peter dankjewel dat wij Asja’s baasjes mochten zijn.

Liefs Martin Esther Selina en Melanie

12 februari 2017 - 12 januari 2018: Gentille - Imani des Quatre Montagnes

De wijze waarop we Gentille zijn verloren heeft ons veel verdriet gebracht. We volstaan zo lang met de verwijzing naar haar gedachtenispagina

6 september 2011 - ? maart 2017: Baraka Lola des Quatre Montagnes

Je was de eerstgeborene uit ons B-nestje. In het begin liep je nog met onze nakomelingenwandelingen mee, Je was een vrolijk hondje, en je baasjes waren gek op je. We hebben daarna maar weinig meer over je gehoord. We kregen van je baasjes te horen dat je ineens geen rechte rug meer had. Daarop ben je ingeslapen, en heb je je broertje Barouf gevonden aan de andere kant van de regenboog. Je kon nog niet gemist worden...

11 augustus 2014 - 22 september 2014: Elu des Quatre Montagnes.

Je kwam als gezonde pup in ons E-nestje ter wereld, deed bijna 6 weken volop mee. Precies 6 weken oud, hebben we afscheid moeten nemen van Elu-Jeb, Peter's mannetje. Jeb was de naam die hij van zijn toekomstige baasjes al had gekregen. In slechts twee dagen tijd was hij van een vrolijke mensgerichte pup, gegaan naar in zichzelf gekeerd. Hij reageerde niet meer op ons, en hij wilde ook niet meer eten. Hij huilde voortdurend tussen zijn slaapjes in. Wij weten dat hij vrede heeft aan de andere kant van de regenboogbrug. Elu is bij ons begraven op een speciaal plekje in onze tuin.

Link naar speciale afscheidspagina van Elu, naast zijn "thuispagina" is er een speciale afscheidspagina

6 september 2011 - 7 december 2013: Barouf des Quatre Montagnes.

Vandaag (8 december) kwam het droeve nieuws dat Barouf (uit het b-nest), gisteren, door een noodlottig verkeersongeval is overleden. Dit nieuws sloeg bij ons in als een bom. Barouf, de kloon van Diva in uiterlijk en karakter, je hebt een speciaal plekje in ons hart. We missen je enorm, rust zacht lieve Barouf.

Ellen en Peter

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Barouf was een tophond met prachtige eigenschappen en dol op “zijn” gezin. We hadden ons geen lievere, mooiere, betere hond kunnen wensen. Barouf heeft slechts twee jaar mogen worden en dat is veel te kort. Maar we hebben twee prachtige jaren met hem gehad; volgens Sam (10 jaar nu) de mooiste jaren van zijn eigen leven, en daar zijn we heel dankbaar voor.

Barouf was altijd daar te vinden waar de actie was en probeerde je onvermoeibaar tot spelletjes te verleiden. We speelden allerlei soorten spelletjes met Barouf. Van al zijn speeltjes was hij het meest dol op z’n ei: een enorm geel plastic ding die in vreemde patronen rolde en stuiterde. Ook frisbies vangen, pak-me-dan-als-je-kan, apporteren en voetballen waren favoriet bij Barouf. Zwemmen kon hij als de beste en helemaal sinds we in Frankrijk bij Ruud en Leida (baasjes van Beau) aan de rivier Loth hebben gekampeerd. Daar leerde hij hoe hij met flinke stroming om moest gaan. In het bos kon er niet vaak genoeg met takken gegooid worden en hij nam ook altijd één tak mee terug naar huis. Hij was werkelijk buiten zinnen van blijdschap als hij mee mocht met hardlopen zo’n twee tot drie keer in de week aan een speciaal hiervoor bedoelde band. Dan kon hij z’n geluk niet op en wist van gekkigheid niet meer hoe z’n blijdschap te uiten

’s Avonds kroop hij graag tussen ons in op de bank met z’n grote lijf, zodat wij ons nog nauwelijks konden bewegen, totdat hij het te warm kreeg en toch maar weer op de koelere vloer ging liggen. Al was iemand van ons maar een haf uurtje weg geweest, altijd kwam hij je enthousiast begroeten. Op de hondenschool heeft hij heel mooie resultaten gehaald en hij kende veel commando’s. Hij vond het heerlijk om samen te oefenen en ook z’n hersenspelletjes had hij helemaal door en voerde hij met overgave uit. Barouf was graag buiten in onze tuin en patrouilleerde langs de hekken om zijn koninkrijk goed in de gaten te houden, maar was altijd vriendelijk tegen postbodes en gasten. Barouf was een schitterende en indrukwekkende hond die bij mensen soms wat angstige reacties opriep, maar veel vaker tot bewonderende opmerkingen leidde.

Barouf was onze grote, trouwe, vrolijke, aanhankelijke, beschermende, prachtige vriend. Ongelooflijk dat we het nu zonder hem moeten stellen. Het verdriet en gemis zijn intens.

Lieve Barouf, dank je wel voor alles wat je ons hebt gegeven; we zullen je nooit vergeten.

Ruud, Monique, Sam & Romée

album met fotos en filmpjes