6 september 2011 - 7 december 2013: Barouf des Quatre Montagnes.

Vandaag (8 december) kwam het droeve nieuws dat Barouf (uit het b-nest), gisteren, door een noodlottig verkeersongeval is overleden. Dit nieuws sloeg bij ons in als een bom. Barouf, de kloon van Diva in uiterlijk en karakter, je hebt een speciaal plekje in ons hart. We missen je enorm, rust zacht lieve Barouf.

Ellen en Peter

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Barouf was een tophond met prachtige eigenschappen en dol op “zijn” gezin. We hadden ons geen lievere, mooiere, betere hond kunnen wensen. Barouf heeft slechts twee jaar mogen worden en dat is veel te kort. Maar we hebben twee prachtige jaren met hem gehad; volgens Sam (10 jaar nu) de mooiste jaren van zijn eigen leven, en daar zijn we heel dankbaar voor.

Barouf was altijd daar te vinden waar de actie was en probeerde je onvermoeibaar tot spelletjes te verleiden. We speelden allerlei soorten spelletjes met Barouf. Van al zijn speeltjes was hij het meest dol op z’n ei: een enorm geel plastic ding die in vreemde patronen rolde en stuiterde. Ook frisbies vangen, pak-me-dan-als-je-kan, apporteren en voetballen waren favoriet bij Barouf. Zwemmen kon hij als de beste en helemaal sinds we in Frankrijk bij Ruud en Leida (baasjes van Beau) aan de rivier Loth hebben gekampeerd. Daar leerde hij hoe hij met flinke stroming om moest gaan. In het bos kon er niet vaak genoeg met takken gegooid worden en hij nam ook altijd één tak mee terug naar huis. Hij was werkelijk buiten zinnen van blijdschap als hij mee mocht met hardlopen zo’n twee tot drie keer in de week aan een speciaal hiervoor bedoelde band. Dan kon hij z’n geluk niet op en wist van gekkigheid niet meer hoe z’n blijdschap te uiten

’s Avonds kroop hij graag tussen ons in op de bank met z’n grote lijf, zodat wij ons nog nauwelijks konden bewegen, totdat hij het te warm kreeg en toch maar weer op de koelere vloer ging liggen. Al was iemand van ons maar een haf uurtje weg geweest, altijd kwam hij je enthousiast begroeten. Op de hondenschool heeft hij heel mooie resultaten gehaald en hij kende veel commando’s. Hij vond het heerlijk om samen te oefenen en ook z’n hersenspelletjes had hij helemaal door en voerde hij met overgave uit. Barouf was graag buiten in onze tuin en patrouilleerde langs de hekken om zijn koninkrijk goed in de gaten te houden, maar was altijd vriendelijk tegen postbodes en gasten. Barouf was een schitterende en indrukwekkende hond die bij mensen soms wat angstige reacties opriep, maar veel vaker tot bewonderende opmerkingen leidde.

Barouf was onze grote, trouwe, vrolijke, aanhankelijke, beschermende, prachtige vriend. Ongelooflijk dat we het nu zonder hem moeten stellen. Het verdriet en gemis zijn intens.

Lieve Barouf, dank je wel voor alles wat je ons hebt gegeven; we zullen je nooit vergeten.

Ruud, Monique, Sam & Romée

album met fotos en filmpjes